aswolken en weer een grensovergang

en nu twee reisverslagen snel achter elkaar, want ik zit weer in een hotel met internet.

dinsdag 20/07 Antigua
De wekker loopt af om 5:15, ooh wat vroeg! maar als we niet op het heetst van de dag actief willen zijn moeten we wel vroeg op. vandaag gaan we namelijk de vulkaan Pacaya beklimmen. de vulkaan die een aantal weken geleden uitgebarsten is en voor veel schade heeft gezorgd. huizen zijn ingestort door het gewicht van de as (brokstukken tot 40 cm hoog op de daken) en veel planten zijn dood. ook is in dit gebied veel verwoest door de tropische stormen Agatha en Alex. het is zo´n uur hobbelen tot het hoogste punt waar we met de auto kunnen komen. het is flink stijgen en het is al aardig warm, ookal is het bewolkt en een beetje mistig. ik ben nog steeds wat zweverig, en na 1 km lopen geef ik me over aan de taxi omhoog: op een houten zadel op een mooi paard leg ik de resterende kilometers af. eenmaal bovn is de mist/bewolkig aardig opgetrokken en hebben we prachtig uitzicht. de vulkaan is nog steeds erg actief/onrustig, om de paar minuten komt er een nieuwe aswolk uit. erg indrukwekkend dat we toch zo dichtbij kunnen komen!! we kunnen hier uren blijven genieten, maar we moeten weer terug naar beneden. al skiënd door de asbrokken zijn we snel weer op het beginpunt. weer een uur terugrijden en rond half 2 (dan zijn we dus al meer dan 8 uur op!) zijn we weer in het hotel. ik duik bijna meteen m´n bed in en slaap tot half 6. ´s avondjes lekker soepje gegeten en een beetje optijd naar bed gegaan.

wo 21/07 Antigua-Copan
Vandaag is weer een lange reisdag, waar we de grens tussen Guatemala en Honduras overgaan. Ook deze grensovergang gaat erg makkelijk, we hoeven zelfs het busje niet uit. val af en toe in slaap in het busje, het landschap is toch steeds een beetje hetzelfde. veel groen (bomen&jundle etc), de wegen zijn best goed (is tot nu toe sowieso wel het geval geweest trouwens) en er komen ook in Honduras veel volgeladen auto´s, bussen, tuctuc´s en pick-up trucks voorbij gesjeesd. rond 4 uur komen we aan in Copan, weer een hotel met zwembad, met bovendien een prachtig uitzicht! het heet dus niet voor niets ´Buena vista´. meteen het zwembad in gedoken en de rest van de dag bijgekomen van het reizen.
Wel heel bizar hoor! Honduras is op Haïti na het armste land van de wereld, en dan lig ik als toerist een beetje in een zwembad te dobberen. dan kijk je zo vanuit het hotel de straat op (en andersom dus ook, wat niet heel prettig was vond ik) en dan zie je allemaal arme mensen langslopen en armoedige huisjes staan. En dan is Copan nog 1 van de rijkste stadjes in honduras.
in het restaurant waar we ´s avonds aten werd het eten en drinken geserveerd op de hoofden van de serveersters. zelf de hete stofpootjes kwamen op deze manier op tafel te staan!

ik typ meteen het volgende blog hier achteraan want ik heb nu de tijd&mogelijkheid, maar om alles in 1 verslag te zetten word een beetje lang...

Hasta la proxima!