Lawinegevaar, brochuretrucjes en Emilie

maandag t/m vrijdag 17 t/m 21-01-’11

Aaah, wat gaat die wekker vroeg! Het is 05:45 en ik heb zo’n 3,5 uur geslapen. Het douchen maakt me een beetje wakker. De school is open maar het is helemaal donker. Geen leraar te zien, geen ontbijt, niets. Per Martin is er wel, dus we besluiten maar om Are Gunnar, een van de twee leraren die meegaat naar Lillestrøm te bellen. Dan komt net Odd Erling, de andere leraar aangelopen om de keuken open te maken. Ontbeten, lunchpakketje gesmeerd en het busje ingeladen. We vertrekken drie kwartier later dan gepland omdat we de autosleutels nergens konden vinden. Ik ben alweer half in slaap als ik merk dat we stil staan op de parkeerplaats achter school. Iemand heeft ons geïnformeerd over de lawines, waardoor de wegen die wij moeten nemen afgesloten zijn. We besluiten om het er maar niet op te wagen om vast te komen te zitten en keren om. Alleen onze rugzakjes uitgepakt en terug naar school gelopen. Helaas hebben we nu gewoon les, maar eigenlijk kan niemand het echt opbrengen omdat we allemaal maar een paar uurtjes slaap gehad hebben. Stine en ik gaan wel naar de dansles, maar ploffen neer op een matras die er nog liggen van afgelopen weekend en vallen snel in slaap ook al staat de muziek aan en lopen er zo’n 20 leerlingen (voetbal, SOS en dans hebben samen les van Beate vandaag omdat Are Gunnar en Odd Erling er eigenlijk niet zouden zijn) rond te springen door de danszaal. Aan het eind van de les zet Beate rustige muziek op om te rekken en te strekken, langzaam worden Stine en ik wakker. Eigenlijk willen we tijdens de lunch ook nog blijven liggen, maar als we er achter komen dat we pap als lunch hebben besluiten we toch maar te lunchen. Daarna ben ik gelukkig vrij en kan ik lekker 1,5 uurtje slapen. Middag gegeten en daarna niet veel nuttigs gedaan. Begonnen met een nieuwe muts breien, donker/licht-blauw met wit, het wordt zo’n baggy muts. We krijgen te horen dat we morgen na het ontbijt alsnog zullen vertrekken naar Lillestrøm.’s Avonds vroeg gaan slapen, ik slaap meteen.

Mijn rugzakje is nog gepakt dus veel tijd heb ik dinsdagochtend niet nodig. Ontbeten, lunchpakketje gemaakt en dan vertrekken we. Het is supermooi weer, helemaal helder. Onderweg stoppen we een aantal keer, als we door Hemsedal komen hebben we prachtig uitzicht. Het busje husselt behoorlijk en maakt lawaai, maar ik slaap behoorlijk wat uurtjes. Rond 19:00 ’s avonds komen we aan in Oslo, maar dan is het nog even zoeken naar het hostel. We slapen in het Anker Hostel, maar we vinden eerst alleen maar het Anker Hotel (wat een lettertje toch een verschil kan maken…). Als we erachter komen dat het er bijna meteen naast zitten, zoeken we nog zo’n 10 minuten naar een parkeerplaats. Uiteindelijk zetten we het minibusje maar op de parkeerplaats bij het hotel. Aangezien Marie Louise ziek is en niet meegaat hebben Stine en ik een 4 persoonskamer voor ons tweeën. Redelijke luxe kamer, met eigen douche en keukentje. Internet doet het helaas niet, heb ik voor niets m’n laptop meegenomen. We pakken uit en dan gaan we Oslo in om te eten. Tommy en Per Martin willen eerst langs Mc Donalds, Stine en ik hebben met een vriendin van Stine afgesproken om ergens wat te gaan eten. Fred gaat met de 2 leraren wat eten en naar de bios. Na de Mc gaan Tommy en Per Martin gezellig met ons mee, Tommy eet vervolgens ook nog met ons mee bij Friday’s. Hij plaagt me de hele tijd dat ik moet oppassen met wat ik eet, want ik moet wel in mijn baljurk komen volgende week zaterdag. (Helaas zit die redelijk aan de strakke kant rond m’n middel…) Lekkere salade gegeten dus. Als we teruglopen is het behoorlijk afgekoeld buiten. We kletsen nog wat op de kamer van de jongens en dan gaan Stine en ik naar onze eigen kamer. De schoolbrochure doorgelezen en nog een beetje besproken wat we morgen kunnen zeggen en dan gaan we slapen.

Shit!!! De wekker is niet gegaan! We zouden om 7:30 beneden ons ontbijt ophalen (soort ontbijtpakketje), helemaal startklaar, maar Stine wordt toevallig om 7:30 wakker. Dan maar niet douchen en meteen onze schooltrui aan zodat we mooi reclame kunnen maken de hele dag. Onderweg naar beneden komen we de 2 leraren tegen, die onze ontbijtpakketjes kwamen brengen. Ontbeten en dan vertrekken we naar Lillestrøm, want zo’n 20 minuutjes rijden is vanaf het hostel. Als we aankomen bij het beursgebouw moeten we ons eerst inschrijven en slepen we alles mee naar binnen. Van stoeltjes tot brochures. We richten onze stand in en maken vrienden met de buren om ons heen, leerlingen en leraren van andere volkshogescholen. Op de beurs zelf staan stands van universiteiten, hogescholen, volkshogescholen en buitenlandse opleidingen. Fred en ik beginnen, de rest heeft pauze, we wisselen steeds een beetje af. In het begin in het nog heel rustig en vind ik het behoorlijk spannend om Noors te praten tegen onbekende mensen, maar naarmate de dag vordert begin ik er lol in te krijgen en klets ik een eind weg. Wel steeds een beetje hetzelfde praatje, maargoed, tegen steeds nieuwe mensen dus erg is het niet. Fred en Are Gunnar vinden op een gegeven moment een manier om te brochure te laten zien aan mensen die voorbij komen en de aandacht te trekken. Het is zo’n uitklapbaar foldertje, dus als je de brochure aan het ene uiteinde vasthoudt kun je hem met vaart uitklappen voor iemands gezicht. Het werkt goed en trekt behoorlijk veel mensen! Heb erg veel gelachen, samen vinden we steeds nieuwe manieren om mensen te trekken. Veel stands gebruiken snoep/chocola/fruit/wafels om mensen te ‘lokken’, maar dat hadden wij niet mee. Tommy en Per Martin gaan alle stands af om snoep te verzamelen wat we vervolgens op ons eigen tafeltje leggen. Haha, geniaal toch? Lunch op de beurs kopen is erg duur zijn we achter gekomen, en volgens Per Martin en Tommy zit de Kiwi om de hoek dus daar gaan Stine en ik heen als we pauze hebben. Per Martin heeft ons echter totaal de verkeerde kant opgestuurd, waardoor we over hekjes moeten klimmen en door de sneeuw om bij de supermarkt te komen. We zijn het hele gebouw omgelopen, in plaats van meteen rechtsaf te gaan naar het centrum.
Aan het eind van de dag heb ik een aantal standaard zinnetjes om een gesprek aan te knopen met voorbijgangers: Interessert i Folkehøyskole, tur til Brasil eller masasje? Vooral de laatste twee doen het erg goed, wie wil er nou niet naar Brazilië of gemasseerd worden? Misschien gemeen om zo mensen te trekken, maar het is wel waar! Ook heb ik uitgevonden dat er 3 stand uit Nederland staan, van Saxion, de hoge hotelschool in Den Haag en nog een andere. Heerlijk drop gehad en hopjes! Ook krijgen Fred en ik een klompje. Bij de ene stand kan ik geen Nederlands praten, het meisje is Noors, maar bij die van Saxion zit een meneer uit Nederland. Helaas moest ik weer zo nadenken over Nederlands praten dat ik vraag of ik een ‘dropje mag smaken’ in plaats van ‘proeven’. ‘Proeven’ in het Noors is namelijk ‘smake’. En hoewel wij het woord ‘smaken’ ook wel in het Nederlands hebben, was het in deze samenhang het verkeerd woord. Beetje beschamend. Volgens mij dacht hij dat ik Noors was maar probeerde Nederlands te praten ofzo.
Rond 18:00 is er bijna niemand meer dus besluiten we onze spullen te pakken en naar ‘huis’ te gaan. ’s Avonds eten Stine en ik met de vader van Stine bij Peppes Pizza, hmm! Daarna nog gekletst op onze kamer met Tommy en Per Martin, Fred is weer naar de bios met Are Gunnar en Odd Erling.

Donderdagochtend zijn Stine en ik niet te laat, we zijn juist een uur te vroeg. De anderen hadden ons niet doorgegeven dat er een verandering in het programma was, fijn! Bovendien heeft het hotel geen ontbijtpakketje voor ons gemaakt, waardoor we zelf op zoek moeten gaan naar ontbijt. Als de anderen ook beneden komen en ontbijt geregeld hebben vertrekken we. We nemen alle bagage mee, want als we vanmiddag klaar zijn op de beurs gaan we meteen terug naar school. In het begin is het weer rustig, maar het wordt al snel drukker. We hebben weer ontiegelijk veel lol, we staan er nu met z’n allen omdat we het zo leuk vinden. Rond 10:00 belt Emilie me dat ze bij de ingang staat, dus dat ze bijna binnen is. Als ze me weer belt als binnen is, zie ik haar opeens staan. Superleuk om haar weer te zien, dat is echt veel te lang geleden. Ik heb haar sinds ik hier ben alleen gezien voordat ik op school kwam, ook al woont ze in Noorwegen. Helaas heeft ze maar een paar uurtjes op de beurs en moet ze zelf ook kijken en info verzamelen over de opleidingen enzo, dus veel tijd samen hebben we niet. Toch is het erg gezellig, alsof we elkaar laatst nog gezien hebben. Ik loop helemaal mee tot de bus en dan moet ze jammer genoeg weer terug naar school. We spreken af dat ze thuis even gaat overleggen of ik bij hun kan logeren als ik terugkom uit Brazilië (16 januari). Als ik terugkom uit Brazilië heb ik namelijk wintersportvakantie en komen mama, papa en Tjitse naar Noorwegen, maar zij komen op zaterdag en ik ben op woensdagavond weer in Noorwegen. Ik moet dus 3 nachtjes een slaapplek hebben en terug naar school is niet handig. Misschien dat ik dus bij Emilie blijf, ik hoop dat het kan!
Als Emilie weg is, staan we nog even bij de stand en dan besluiten we onze spullen in te pakken en vertrekken we. Op naar school! We stoppen onderweg nog een keer op eten te kopen en avond te eten, verder dut ik af en toe in en dan zijn we plotseling alweer thuis. Ik ben over mijn vermoeidheid heen en voel alsof ik een marathon kan lopen. Iedereen weer gezien op school, veel bijzonders is er niet gebeurd in de tijd dat we wegwaren. Uitgepakt, rondjes gelopen door het internaat en uiteindelijk maar naar bed gegaan.

Op vrijdag was het behoorlijk moeilijk om op te staan. Vandaag is de laatste keer dat ik met de hele groep ‘Show Bizz’ als keuzevak heb, volgende week zijn de volleybalmensen namelijk al weg op reis. We maken dit keer een salsadans die we na een paar keer oefenen tijdens de lunch opvoeren. Leuk, zulke spontane dingen! Na de lunch lever in mijn nieuwe keuzevak-schema in. Ik kies Zumba, slack-line, café &bé (waar we onder het genot van thee/chocolademelk over de bijbel gaan praten, ik moest immers nog een christelijk keuzevak hebben) en nog een maar die ben ik even vergeten. Op dinsdagavond heb ik de komende periode elke week een bijeenkomst met een aantal leerlingen waarmee we het jaarboek in elkaar gaan zetten. Veel werk, maar een leuke uitdaging.
We hebben allsang, bijeenkomst met m’n basisgroep waarin we afgelopen week bespreken en daarna bijeenkomst met ‘alle’ (we zijn wel met z’n 7en nu, er is een meisje verhuisd naar onze gang) van mijn gang en daarna hebben we de wekelijkse schoonmaak.
Als we klaar zijn en middag gegeten hebben, beginnen we (dansklas) met de gymzaal te versieren voor het nieuwjaars/gemaskerde bal dat morgen plaats gaan vinden. We zetten tafels met 100 stoelen uit, dekken de tafels, snijden maskers uit karton, oefenen het zelfgeschreven schoollied en werken tot 22:00 ’s avonds door zoveel mogelijk af te krijgen. Ik heb nog geen tijd gehad om een masker te maken voor mezelf, dus dat moet ik morgen nog doen. Zonder masker word je namelijk niet toegelaten tot het bal. Vlak daarna ga ik slapen, ik ben helemaal kapot.