Oslo: dansen, dancing, å danse

donderdag t/m donderdag 14-10-’10 t/m 21-10-’10

Normaal gesproken kunnen we op school ‘s maandags iets langer slapen dan de andere dagen, maar dat gaat hier in Oslo helaas niet op. Met z’n allen ontbijten in het kleine kamertje van Miriam en Beate. Het vleeswaar en de kaas hangt ’s nachts steeds buiten, zodat het koud en vers blijft. We hebben immers gaan koelkast op de kamer (wel een tv trouwens, en een wastafeltje). Nougati (chocopasta) staat dik op nummer één in de beleglijst. Als iedereen eindelijk beneden staat (het zijn altijd dezelfde waar je op moet wachten…) lopen we naar Bårdar Danseinstitutt, Oslo’s beste dansschool. Hier kun je lessen in 23 verschillende dansstijlen volgen, van ’s ochtends vroeg tot laat in de middag. We krijgen een rondleiding door het hele gebouw, heel veel mooi dansstudio’s! Overal lopen dunne meisjes en gespierde jongens rond. Naast dans kun je hier theaterklassen en zanglessen volgen, maar het is hoofdzakelijk dans. Ik word helemaal geïnspireerd door al die dansende mensen, ze zijn echt goed. We eten onze eigenlijk lunch en daarna nemen we de tram naar Dansens Hus, waar we zaterdag een voorstelling gezien hebben. Daar krijgen we ook een rondleiding, nu zien we ook de grote zaal en wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Ook krijgen we een filmpje te zien van een voorstelling, onder het genot van popcorn. Erg aardige mensen. We mogen best langer blijven, maar we besluiten terug te gaan naar het hotel om ons om te kleden en nog wat te shoppen en te chillen voordat we middag gaan eten. We moeten ons nog aardig haasten om op tijd te komen voor het eten. Heb m’n nieuwe aankoop aangedaan, een mooi en lekker warm blauw vest, het was toch wel een beetje koud in de kleren die ik mee had. (goede reden om iets nieuws te kopen toch?!)Na een heerlijke salade lopen we met z’n allen naar de Noorse Opera, dit keer is de voorstelling in de grote zaal. We zitten op de eerste rij van het balkon, hele goede plek. Het is een grappige balletvoorstelling, er wordt veel gewerkt met kleding en attributen waaronder een bewegend varken met een lengte van circa 7 m lang. Het nut daarvan snapt niemand eigenlijk, het is niet echt een samenhangend verhaal. Na de voorstelling hebben we nog eventjes vrije tijd voordat we op de kamer moeten zijn, dus we gaan nog even shoppen en een ijsje eten. Daarna op de kamer gezeten en gaan slapen, nog lang napratend over waarom er in hemelsnaam een bewegend varken in de voorstelling zat…

Oef, het wordt steeds moeilijker om m’n bedje uit te komen. Elke dag een druk programma, er wordt alleen nog maar Noors tegen me gepraat (sinds de herfstvakantie heb ik zelf aangegeven dat ik geen Engels meer wil horen/praten), we gaan laat slapen, allemaal dingen die een mens moe maakt. ’s Ochtends krijgen we een uitgebreide rondleiding door de Noorse Opera. We krijgen uitleg over de bouw, mogen een kijkje nemen in de (ballet)schoenmakerij, zien de danszalen en worden oog in oog gesteld met het grote varken van gister. Na de tour gaan we naar Det Norske Teater, naar een toneelstuk genaamd ‘Next to Normal’. Alles gaat natuurlijk in het Noors en ondanks dat we in Oslo zijn spreken de acteurs geen Bokmål, maar verschillende dialecten. Dat maakt het allemaal wat lastiger te volgen, gelukkig kan ik in de pauze Henriëtte even om hulp vragen. Blijkbaar is de jongen die steeds verschijnt al lang overleden maar leeft hij nog in het hoofd van zijn moeder. Tsjah, dat zijn toch wel redelijk belangrijke details. Twee van de spelers herken ik zowaar, ik heb ze in de herfstvakantie op tv gezien. Als ik Henriëtte vraag of ze dat echt zijn, moet ze toegeven dat ze geen flauw idee heeft wie dat zijn. Na de voorstelling hebben weer vrije tijd, geshopt, rondgelopen en veel gekke foto’s gemaakt. Vandaag eten we middag bij een wokrestaurant. We hebben een ‘gast’, Viror, een jongen die vorig jaar hier op school volleybal speelde. Hij komt uit Brazilië en geeft nu volleyballes in Oslo. Zijn Noors is echter behoorlijke magertjes, hij praat het meeste Engels. Voor mij geen probleem, vond het juist wel heel fijn om weer even Engels te kunnen praten. Het is dan wel geen Nederlands, maar ik hoef tenminste niet zo heel erg na te denken als ik Engels praat. Als we uitgegeten zijn, hebben weer even vrije tijd. Samen met Beate, Miriam, Vitor en 2 andere meisjes (die vorig jaar ook al hier op school zaten) lopen we een beetje door het park en hebben we de grootste lol. Even zijn Beate en Miriam geen leraressen meer, maar lijkt het alsof we met z’n zessen gewoon een vriendengroepje zijn. De rest van de meisjes is weer gaan shoppen. De tijd vliegt en we moeten ons zelfs een beetje haasten om de voorstelling te halen. Weer in Det Norske Teater, een musical genaamd Den Hemmelige Hagen (The Secret Garden). Echt supergaaf, we zijn allemaal heel enthousiast. Ze hebben het stuk heel erg gemoderniseerd, met liedjes van 50 Cent en Lady Gaga. We zingen alle liedjes mee en hebben echt een hele leuke avond zo. Voor mij is dit stuk ook beter te begrijpen doordat er minder gesproken wordt, ik begrijp nagenoeg alles wel. Eenmaal weer buiten zingen we alle liedjes nog een keer en spelen we stukjes na. Toetje eten bij Mac Donalds en daarna terug naar het hotel om mn tas in te pakken. Daarna de Nederlandse ‘So you think you can dance’ gekeken via uitzendinggemist.nl. Dat is hier tenminste mogelijk, de internetverbinding op school is daar veel te traag voor. Het is moeilijk om te gaan slapen, ik ben helemaal geïnspireerd door de voorstellingen van vandaag en SYTYCD.

Vandaag is de laatste dag in Oslo. We moeten ’s ochtends al uitchecken, dus we zetten onze bagage in een aparte kamer. Ontbeten en dan nemen we de tram naar dansschool Spin Off. We krijgen eerst uitleg over wat je hier allemaal kunt en vervolgens mogen we een jazzles bijwonen. Krijg heel veel zin om mee te doen, stiekem wens ik dat de lerares vraagt of we zin hebben om mee te dansen. Helaas gebeurd dat niet, dus ik maar mee in mijn hoofd en probeer ik de pasjes te onthouden. Ondertussen begint mijn maag knorren en ben ik enigszins blij dat de les in afgelopen. Tussen lunch en middageten zijn we vrij, shoppen shoppen shoppen met Henriëtte. Paar t-shirtjes gekocht, lekkere warme sokken en een mooie ketting. De vorige keren dat we gingen shoppen had ik niets gekocht en ik vond dat ik toch íéts moest kopen in Oslo… We hebben nog zo’n 2 uur voor we gaan eten dus gaan we terug naar het hotel om een beetje te relaxen. Lekker middag gegeten en daarna lopen we naar Det Norske Opera voor de laatste voorstelling op het programma. Helaas hebben we ons allemaal vergist in de tijd en is de voorstelling al begonnen als wij er zijn. Erg jammer, want het was een Indisch Bollywood stuk, had ik graag willen zien. In plaats van de voorstelling dansen we zelf in de hal. Ergens is het ook wel fijn dat we de voorstelling gemist hebben want nu hoeven we niet te stressen om de bus te halen. In het hotel nog wat gecomputerd en gepraat met 2 meisjes uit Nederland die voor een weekendje in Oslo zijn. Wat was dat heerlijk om weer even Nederlands te praten zeg!! Wel een beetje beangstigend dat ik zowaar moest nadenken om Nederlands te praten. Had niet gedacht dat dat zo snel zou gaan. Rond 21:30 lopen we naar het busstation, sjouwend met onze zware tassen. In de bus meteen geïnstalleerd in ‘slaapmodus’, mn ogen dicht gedaan en op een kleine pauze na geslapen totdat we ’s ochtends vroeg in Førde aankwamen. Daar stond ons een grote verrassing te wachten. Heel Førde was bedekt met een dikke laag sneeuw en het sneeuwde nog steeds. Het laatste stukje moesten we lopen, omhoog de bult op, iedereen moe, de weg glad, zware bagage… Gelukkig hebben we de rest van de dag vrij en ga ik na het ontbijt op school lekker mijn eigen warme bedje in. Heerlijk lang geslapen, middag gegeten en daarna mn eerste sneeuwballengevecht gehad met een paar mensen van school. Superleuk! Daarna zoals het hoort warme chocolademelk gedronken en de rest van de dag soezend doorgebracht en ’s avonds gezellig film gekeken. Een mooie afsluiting van een intensieve week dacht ik zo.