Ik ben écht in Rio!!

Woensdag 02-02-’11 28 graden, zon

Om 8:00 gaat de wekker, het is redelijk frisjes op de kamer en vannacht heb ik het zelfs koud gehad. Slapen met de airco is dus niet zo heel verstandig. Douchen (heerlijk, zo’n koude douche als het verder zo warm is, en nee, dit is niet sarcastisch bedoeld!) en als we alle drie klaar zijn gaan we iets later dan de afgesproken tijd naar beneden. Daar zien we echter niemand van onze groep. Hmm, raar, we zouden toch zweren dat we om 9:00 moesten ontbijten… Ze zijn toch niet al allemaal klaar en weer naar boven gegaan? Als we op de klok op de tv in de eetzaal kijken, zien we dat het 8:15 is. Dat is niet mogelijk! We hebben echt wel meer dan een uur gebruikt om op te staan en te douchen. En dat hebben we inderdaad ook, alleen stond de klok van Tine een uur te vroeg, terwijl die van mij wel de goede tijd aangaf. Naja, beter 45 min te vroeg dan een kwartier te laat denken we maar, dus eten we met z’n drietjes rustig ontbijt. Een zeer gevarieerd ontbijt, van appelflapjes en chocoladetaart tot yoghurt en mango! Ook hebben ze verschillende smaken jam, smeerkaas, kipfilet, ham en gewone kaas voor op de verschillende soorten bolletjes, (bruin)brood en crackers. Er is ook keus genoeg voor het drinken, sap, thee, koffie, chocolademelk, noem het maar op! Geweldig ontbijt dus. (zie foto) Iedereen probeert van alles uit en tot mijn grote ergernis gaan er volle borden terug de keuken in. Hopelijk gebeurt dat alleen vandaag omdat iedereen alles wilde proeven en wordt het morgen niet zoveel eten weggegooid. Na het ontbijt smeren we ons in met factor 30/50 zonnebrand en gaan we de hitte in, die met een klap in ons gezicht komt. Al gauw kunnen we het zweet van onze witte voorhoofdjes vegen. We moeten goed opletten met oversteken want de auto’s rijden hier gewoon door. We zijn trouwens met z’n twaalven, een mooi overzichtelijk groepje dus. We gaan op verkenning uit, lopen een aantal winkeltjes binnen (ons hotel ligt aan een zeer lange winkelstraat, één straat van het Copacabana-strand en een kwartiertje lopen van het Ipanema-strand), pinnen Reais (yes, het is me gelukt om geld uit te nemen!! (2,3 reais = 1,0 euro)) en brengen een bezoekje aan Centro de Artes, Nós da Dança, een zeer bekende dansstudio van Regina Sauer, waar we de komende weken danslessen gaan krijgen. We kijken bij een jazz-les en iedereen raakt meteen geïnspireerd en kijkt uit naar onze eerste dansles hier. Hoewel het buiten zo’n 28 �C is met zon hebben ze binnen gelukkig airco! Na een tijdje gaan we weer verder en lopen we over het strand terug naar het hotel. Het was niet zo’n supermooie blauwe zee zoals ik eigenlijk verwacht had, maar het heerlijke zonnetje maakte dat deel al snel goed. We kijken onze ogen uit naar de badkleding van de Brazilianen. Alle jongens/mannen gaan hier gekleed in een speedo/boxer, terwijl de meisjes/vrouwen niet meer aan hebben dan een iets wat verdacht veel lijkt op een string en 2 lapjes stof ter grote van 8 cm² en 3 touwtjes wat als bovenstukje dient. En om nou te zeggen dat de dames in Rio zo slank zijn…
We hebben eventjes vrij om te lunchen (we gaan voor veilig Mc Donalds) en als we na enig worstelen met het taalverschil (Spaans begrijpen gaat nog wel, maar Portugees is toch wel weer een graadje moeilijker) het goede eten gekregen en opgegeten hebben, lopen we terug naar het hotel. Als we langs de supermarkt komen, koop ik bolletjes en water (wel weer even wennen dat we het water uit de kraan niet kunnen drinken) en dan is het tijd voor onze verplichte dagelijkse siësta van 14:00 tot 16:00. Heerlijk 2 uurtjes geslapen!
Na de siësta trekken we onze bikini aan en lopen we naar het strand. Hoewel de buitentemperatuur erg lekker is, is het water toch wat minder aangenaam, om niet te zeggen koud. Maar als je een tijdje hebt liggen bakken in de zon geeft het wel een lekkere verkoeling. Wat een hoge golven en wat een zout water! Iedereen voelt zich heel erg wit, hopelijk worden we snel bruin. Eigenlijk realiseer ik nu pas dat ik écht in Rio ben, alsof de zon, de zee en het strand me doen beseffen dat het werkelijkheid is. Ook al heb ik net nog geslapen, ik kan op het strand zo weer in slaap vallen. Helaas (of misschien juist wel gelukkig) houden de strandverkopers me wakker. ‘Aqua, aqua, jeeptours, aqua mineral, sunlotion, chapalea, sunglasses, açai, bikini’s’, zo gaat het de hele tijd. Mannetjes en vrouwtjes lopen af en aan met koelboxen vol drinken en ijs, met zakken vol chips en andere rare etenswaren, met rekken vol jurkjes en doeken, parasols behangen met bikini’s en met reclame voor clubs, toeristische attracties en tochtjes. We slaan het allemaal vriendelijk af.
Als we uitgebadderd zijn gaan we terug naar het hotel. Wat een zand nemen we mee naar binnen zeg! Meteen word de regel ‘schoenen (slippers) uit als je binnenkomt’ ingevoerd. Toch ligt de badkamer ook vol zand nadat iedereen gedoucht heeft. Eigenlijk ben ik vrij snel klaar om te gaan eten (schone kleren aan en klaar is kees!), maar blijkbaar denk de rest daar anders over. De beautycases, korte rokjes en hoge pumps worden uit de overvolle koffers getoverd en zelfs de stijltang blijft niet onaangeroerd. Dit is niet helemaal de manier waarop ik gewend ben vakantie te vieren en heb het gevoel alsof ik veel te weinig uitgaanskleren mee heb, want zo kan ik het wel noemen denk ik. in een simpel hemdje, shorts en slippertjes kom ik beneden, waar zo ongeveer iedereen van de groep in galaoutfit staat. Oke, misschien is dat iets te overdreven, maar ik weet wel dat ik morgen ook een jurkje aan doe als we gaan eten! We moeten een aardig stukje lopen voor het restaurant, wat ben ik blij dat ik er ‘normaal’ uitzie. We trekken aardig wat aandacht als groep van 11 ‘dames’ + Stig en zorgen voor het nodige gefluit en achteromgekijk. Eenmaal veilig in het restaurant aangekomen (haha, zo erg was het nou ook weer niet hoor!) mogen we zoveel eten als we willen, het is namelijk buffet! Ik probeer van alles een beetje, ze hebben echt lekkere dingen. Het avondeten zit bij de prijs van de reis inbegrepen, dus daar hoeven we ons niet druk over te maken. Het drinken moeten we wel zelf betalen, maar die prijzen vallen best mee. Niet spotgoedkoop ofzo, maar vergelijkbaar met Nederland denk ik. Voor de Noren is alles hier goedkoop, maarja, wat wil je met zulke prijzen in Noorwegen… Als we onze buikjes rond gegeten hebben en er van sommigen weer behoorlijk veel eten blijft staan, lopen we terug naar het hotel. Onderweg halen een aantal nog een ijsje, ik weet niet of dit wel zo verstandig is dus doe het niet, en gaan we de grote supermarkt in. Ik koop meteen een 5 liter fles met water en limoentjes. In het restaurant had Beate namelijk water besteld en een limoentje van het buffet uitgeperst en dat was erg lekker en verfrissend, dus ik ga het zelf ook maken. Chips en chocola is belachelijk duur (nog duurder dan in Nederland, je betaald zo 4 euro voor een reep chocola!), dus dat laat ik links liggen. Dat smelt toch alleen maar en bovendien kan ik zo mooi de overige kilootjes van de kerst er weer aftrainen. Want zweten doe ik hier genoeg. Hoewel het al 22:00 uur is, is het buiten nog steeds 26 �C. Gelukkig is het op de kamer lekker koud door de airco. Tine en Shadi zitten nog een tijd op hun laptop, ik schrijf wat in m’n dagboekje en doe dan m’n oordopjes in om lekker te gaan slapen. Eigenlijk moet om 23:00 het ligt uit zijn, maar daar denken Tine en Shadi geloof ik anders over. Ik ben zo moe van alle nieuwe indrukken van vandaag dat ik me omdraai en in een keer in slaap val.