Spiritfingers, een kathedraal en Saara

dinsdag 08-02-’11_________ 38 graden, zon

Na niet al te veel uurtjes slaap is het weer een nieuwe dag. Vandaag heeft Andrea morgensamling, ze heeft het over de dingen die haar gelukkig maken en onze uitdaging voor vandaag is om de kleine dingen te vinden die ons gelukkig maken. Daar kom ik redelijk snel achter als we bij de inmiddels vertrouwde dansschool aankomen en in een van de zalen verwelkomt worden door een hele vriendelijke, vrolijke, energie uitstralende man. Hij zal ons het komende uur dansles in Broadway-style geven. Wat eigenlijk inhoudt: een hoed op ons hoofd, overdreven bewegingen, een grote glimlach en… spiritfingers! Showdans dus. Voor iedereen die de film ‘Bring it on’ gezien heeft, de leraar (Kiko) lijkt qua doen en laten erg op hem, maar dan op een leuke manier. Miriam en Beate staan de eerste 10 minuten alleen maar glimlachend door het raampje naar ons te kijken, blijkbaar straalt de energie ook van ons af terwijl we dansen. Er zijn nog 3 anderen, wat best grappig is omdat het 3 wat oudere dames zijn. Het ziet er niet heel raar uit, maar toch lijkt het af en toe net alsof ze zich weer even jongen willen voelen en daarom meedoen, hihi. Het uur gaat veel te snel, iedereen had makkelijk nog een uur kunnen doordansen. Aan het eind van de les komen Miriam en Beate weer terug en hebben we een korte fotosessie voordat we voor een korte pauze naar het hotel gaan. We krijgen even tijd om ons op te frissen en om te kleden en dan gaan we weer op pad, shopping is het volgende op het programma. We lopen een aardig eindje richting Ipanema-strand. De winkels hier in de buurt hebben ook veel te bieden, van peperdure jurken tot hele gekke winkeltjes en eetcafeetjes. Winkel in, winkel uit, m’n portemonnee blijft in mijn tas zitten totdat we in de danswinkel komen. Deze valt qua grootte helaas behoorlijk tegen, het aanbod is niet heel divers. Eigenlijk had ik gehoopt een bepaalde soort dansbroek te kopen die ik in Noorwegen gezien had, maar helaas hebben ze die hier niet. Wel koop ik een fancy sporttop/bh/bikini achtig iets, die ik voor verschillende doeleinden kan gebruiken. Lang leven de uitverkoop, het kostte bijna niets! Een aantal meiden zijn de buurwinkel ingesneekt om een afspraak te maken om zich te laten waxen. Tsjah… Ik twijfel eraan of dat wel slim is om dat hier te laten doen. Gelukkig denken Miriam en Beate er hetzelfde over, maar ze doen het toch. Ik koop postkaarten en terwijl de rest lunch bestelt bij ‘Subway’ gaan Stine, Edil, Eline en ik vast terug naar het hotel waar we slechts een halfuurtje hebben om te lunchen en siësta te houden. Ik had liever wat langer siësta gehad, want dat slenteren is toch best vermoeiend. Maar de rest van de dag belooft ook veel goeds, dus om 15:00 zijn we weer onderweg. We lopen een deel hetzelfde als eerder vandaag naar het metrostation en nemen de metro naar Sao Sebastiao Kathedraal in het centrum van Rio. Veel krijg ik niet mee van de metrotrip want ik ben vrij snel in dromenland. Als ik weer wakker ben en voordat we het metrostation uitlopen, dansen we nog even met een verkleed groepje dat reclame staat te maken voor het een of ander. Als we het metrostation uitkomen moeten Beate en Miriam goed om zich heen kijken waar we ook al weer heen moeten, maar we zien de kathedraal al vrij snel. Ook al heet het een kathedraal, het doet me meer aan een moderne piramide denken. Hij staat midden tussen gebouwen en wegen, met 4 vlaggen op de voorgrond en het grote Jezus Christus beeld op de achtergrond. Binnen is het koel en ziet het er erg mooi uit. Ik ga op een bankje zitten en neem rustig de tijd om uitgebreid om me heen te kijken. Prachtig glas in lood werk en er wordt goed gebruik gemaakt van de lichtinval enzo. Na een tijdje komt de volleybal en voetbalklas ook de kathedraal binnen gelopen. Als we allemaal zijn uitgekeken, lopen we met z’n allen (ongeveer 50 denk ik, een aantal zijn ‘thuis’ gebleven vandaag) zigzaggend en drukke wegen overstekend naar een drukke markt, de Saara markt die bekend staat om de vele carnavalskostuums. Marcelo legt eerst het een en ander uit, waarna we vrij zijn om rond te lopen over de markt. Volgende weekend is er ‘fantasyparty’, dus hier kunnen we mooi een spetterende outfit kopen. Beate en Miriam hebben echter niet duidelijk aan ons door gegeven of dit feestje ook voor ons is, dus wij zijn niet heel druk bezig met het vinden van een kostuum, we richten ons meer op het kijken-kijken-niet/misschien kopen. Ik zie wel mooie leren slippers maar het is redelijk lastig om te shoppen en tegelijkertijd niet Miriam, Beate en Anita kwijt te raken, dus loop ik maar snel achter de anderen aan. Ik begin een beetje zweverig te worden, het is vandaag ook wel weer erg warm. Er zijn een aantal die liever op een terrasje willen zitten in plaats van over deze drukke markt te lopen. Dat zou ik misschien ook wel willen, maar tegelijkertijd vind ik het zonde om mijn tijd hier zittend door te brengen. Het is trouwens een overdekte markt, wat ervoor zorgt dat het echt een doolhof is en je snel de weg kwijtraakt, vooral doordat er veel dezelfde type kraampjes zijn. Ze verkopen vanalles, de bekende havaiana slippers, bikini’s, eten, zonnebrillen, mobiels, computerspelletjes, kleren, sieraden etc. In het midden is een open stuk waar mensen met kraampjes op wieltjes rondlopen. Een meneer heeft gekookte maïs die hij doopt in zout water en insmeert met boter. Miriam stelt voor om er een te kopen, het is superlekker! Stilt de honger goed, maar door het zout krijg ik dorst. Helaas is mijn water bijna op, jeetje wat gaat dat snel zeg. Ik ben nog steeds een beetje hongerig en Miriam en ik besluiten er nog een te kopen. Ik koop 2 horloges, dezelfde soort als die ik in het vliegtuig gekocht heb. Digitaal, waterdicht, goedkoop, hopen dat ze het langer dan een dag uithouden. Echte carnavalskostuums kom ik niet tegen, maar blijkbaar moet je daarvoor meer de winkelstraatjes rond de markt ingaan. Daar hebben we helaas geen tijd voor, iedereen is behoorlijk moe en we besluiten om 18:30 de metro terug te nemen naar het hotel. Een aantal van de volley- en voetballers zien we nog, de rest is op eigen hand al terug gegaan naar hun hotel of loopt nog ergens rond. We zijn zo uitgeput dat het ons allemaal niet veel uitmaakt waar we vanavond eten, als we maar iets binnenkrijgen. Simpel en lekker: Bob’s Burgers, ik vind het allemaal prima. Mijn voeten zijn volgens mij behoorlijk opgezwollen door de warmte en het vele lopen van vandaag. Na het eten leg ik me neer op m’n bedje om te bloggen en na een tijdje worden m’n ogen zo zwaar dat het tijd is om naar bed te gaan. Nog even limoensap voor morgen maken en dan vallen mijn oogjes dicht. Sov godt folkens!